زیارت اربعین (قسمت سوم)

بسمه تعالی

من لم یشکر المخلوق لم یشکرالخالق ... در مورد مراسم اربعین در عراق و پذیرایی و مهمان نوازی عراقی ها بایستی انصافاً از مردم و مسؤلین دولتی عراق تشکر و قدردانی کرد. در طی این سه سالی که من در این مراسم شرکت داشتم هر سال امور نسبت به سال پیش کامل تر و بهتر شده است علیرغم اینکه جمعیت نسبت به سال قبل بیشتر شده. سال قبل طی تفحصی که کردم به این نتیجه رسیدم که دولت زیر ساخت های موکب ها را مثل زمین، آب، برق و دفع ذباله را تأمین می کند و بقیه خدمات زائرین را مردم عراق تهیه و با عراقمندی و انگیزه الهی ارائه می نمایند. مثلاً یک شیخی که از روستاهای مسیر در نزدیک موکبی نشسته بود گفت ما اهالی این روستا با هم یک موکب را اداره می کنیم و سهم من روزانه یک گوسفند است و هر کسی متناسب با وضعیت و توانایی خود نذوراتی را به موکب می دهد. از ان گذشته امسال وضعیت نظافت نسبت به دوسال قبل بهتر شده بود و از حدود سی کیلومتری کربلا شرکت نفت جنوب عراق با تابلوهایی که زده بود مسؤلیت نظافت و دفع ذباله را به عهده داشت و خدمات بهینه آنها نسبت به سایر قسمتها شاخص بود. ازطرفی بعضی موکبها نیز از سایر کشورها مثل ایران، کویت، بحرین، ترکیه و... بچشم می خورد که نسبت به موکب های عراقی از نظر کمی بسیار ناچیز بودند.

شب دوم در یک موکب بسیار بزرگ که حدوداً هزار نفر را در خود جای داده بود اطراق کردیم. جالب اینکه یک گروه از طلبه های مدسه حقانی قم نیز قبل از ما در این موکب مستقر شده بودند. مسؤلین مدرسه نیز همراه آنها بودند همان بعد از ظهر و نزدیک غروب افتاب یک نوحه خوانی و سینه زنی بسیار گرم و با کلاس انجام دادند که لذت بردیم و بعد از نماز و صرف شام هم سرودهای دسته جمعی می خواندند که شور و حال مخصوصی به جمعیت زائر بخشیده بودند. معمولاً در این جمع ها زائران ایرانی و عراقی بطور درهم و با یک برادری خاص همسفر، همراه و هم غذا بودند و اصلاً نه انگار که دو ملت ایران و عراق دو دهه با هم جنگ و مناقشه بعد از آن را داشتند و صدام حدود چهل سال تخم نفاق و دشمنی بین این دو ملت افشاتده و حداقل 200000نفر ایرانی بدست عراقی ها شهید شدند و چیزی در همین حدود هم از عراقی ها در جنگ بدست ایرانی ها کشته شدند. و این رفتار برادرانه امروز نشان می دهد که بقول نلسون ماندلا که گفت:"می بخشم اما فراموش نمی کنم." اگر هم فراموش نکرده باشند از یکدیگر گذشتند. و این گذشت از برکت وجود و محوریت حضرت اباعبدالله الحسین سیدالشهدا علیهم السلام است که برادری به دو ملت شیعه ایران و عراق باز گشته است.

قدرت عشق در این مسیر کاملاً قابل لمس است. جوانی را دیدم از اهالی کرمان که یک علم یا پرچم بزرگ که ذکر یاحسین بر ان نوشته شده بود به ارتفاع چهار یا پنج متر را پای برهنه و پیاده به سمت کربلا حمل می کرد. گفتم چرا پرچم به این سنگینی و پا پای برهنه؟ حتماً جواب عقلی نداشت اما گفت به عشق حضرت زینب (س) که این مسیر را پیاده و پای برهنه پیموده است می روم. بنابراین مشخصاً قدرت عشق است که پیر و جوان، زن و مرد و کوچک و بزرگ، ایرانی و عراقی و شیعیان با هرملیتی را در این مسیر هم دل و هم زبان و همراه کرده است. 

در روایت است که یکی از نشاته های مؤمن زیارت اربعین است. وحتماً سری در آن نهفته است. اما مشخصاً برهمگان روشن است که کار یزید و یزیدیان و آنها که امام حسین(ع) و یاران او را در کربلا شهید کردند تا اربعین سال 61 هجری یعنی چهل روز پس از عاشور نمام شد و پیروز و شکست خورده میدان کربلا بر همگان عیان شد و یزید اظهار پشیمانی کرد و این کار را به دیگران نسبت داد. در انقلاب اسلامی ایران هم آنطور که ما دیدیم و خیلی ها شنیدند اربعین ها نظام سلطه حکومت شاهنشاهی را ساقط کرد. اربعین قیام مردم قم و اربعین قیام تبریز و کرمان و شهرهای دیگر و نهایتاً راهپیمایی های میلیونی مردم شهرهای مختلف حکومت شاه را از پای درآورد. تو چه میدانی شاید همین مراسم دهها میلیونی شیعیان در عراق بساط ظلم وهابیون و سایر سلطه گران جهانی را برکند. انشاءالله. البته این یک آرزوی دست نیافتی نیست بلکه یکی از راههای برافراشته شدن پرچم حق همین برائت از مشرکین، منافقین و ظالمان و آگاهی امت است که از همین طریق میسر است. البته چنانچه برنامه ریزی های دقیق و عمیقی نیز انجام شود انشاءالله این هدف دستیافتی است. راستی سال گذشته به نظرم رسید که می توان از این فضای پرشور زیارت اربعین بنفع ارتقاء سطح آگاهی های دینی و شرعی مردم گام برداشت. چه بسا این جمعیت پرشوری که حرکت کرده فاقد شعور دینی و یا حداقل ضعف شعور دینی باشد. لذا دست به یکی از سایت های مراجع برده و پیشنهادی دادم که ایکاش بشود که از این امکانات در جهت آموزش دینی مردم هم بهره برداری نماییم. خوشبختانه امسال دیدم که از سوی دفاتر مراجع عظام در نجف کیوسک هایی در طول مسیر تعبیه شده که مسایل شرعی مردم را پاسخگو است و با بلندگو نسبت به تبلیغ مسائل دینی اقدام می نمایند. که بسیار خوشحال کننده بود. ادامه دارد...